روایت رئیس دانشگاه تهران از اطلاعات غیرقابل طرح برخی دانشجویان دستگیرشده

سید محمد مقیمی، رئیس دانشگاه تهران در این نشست که به مدت 4 ساعت به طول انجامید، استفاده از اعضای هیأت علمی و کلیه منابع انسانی دانشگاه تهران را مهمترین امکان و بهترین سرمایه در اختیار مدیریت دانشگاه به منظور اداره بهتر دانشگاه دانست و گفت: در سال نخست دوره جاری مدیریتی، به طور جداگانه در هر دانشکده یا دانشکدگان حضور پیدا کرده و تلاشم این بود که از دیدگاه‌های اساتید و کارکنان به منظور حکمرانی بهتر و انتصاب مدیران دانشکده‌ها و دانشکدگان استفاده کنم که نتیجه خوبی هم در این زمینه به دست آوردیم. اعتقاد دارم که اساتید باید به عنوان قوه عاقله دانشگاه و کشور ایفای نقش کنند.

به نوشته فارس، وی دستور کار این نشست را بررسی و پاسخ به این دو سوال عنوان کرد که «آیا واقعاً دانشگاه تهران در جریان‌سازی و جهت‌دهی جامعه در راستای آنچه که مصلحت کشور، نظام و دانشگاه است دارای مرجعیت است؟ اگر پاسخ به این سوال خیر است و یا مرجعیت دانشگاه در حد مطلوب ما نیست، چه کار باید انجام دهیم تا دانشگاه تهران این مرجعیت را پیدا کند».

رئیس دانشگاه تهران تاکید کرد: هر چند «خانه گفت‌وگوی دانشگاه تهران» همزمان با ناآرامی‌های اخیر شکل گرفته است اما نگاهم این است که یک نهاد موقت و کوتاه‌مدت نباشد؛ بلکه آن را مجمعی از خبرگان و عقلای منتخب دانشگاه تهران نامگذاری می‌کنم تا در موضوعات مختلف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی با نگاهی علمی به بررسی و تحلیل موضوعات مبتلابه بپردازد و راهکار ارائه دهد. البته این نهاد دائمی شود، می‌تواند به تناسب موضوعات مورد بحث تغییراتی در اعضا داشته باشد.

رئیس دانشگاه تهران از افزایش استقلال اداری، مالی و سازمانی دانشگاه تهران به عنوان یکی از اقداماتی نام برد که می‌تواند مرجعیت دانشگاه تهران را ارتقا دهد.

مقیمی اظهار کرد: ماده 49 قانون برنامه پنجم توسعه یک ظرفیت نسبتاً خوبی در جهت استقلال دانشگاه‌ها بود اما متأسفانه در قانون برنامه ششم این اتفاق نیفتاده و یک عقب‌گرد در این زمینه داشتیم. تلاش‌هایی برای گنجاندن استقلال دانشگاه‌ها در قانون برنامه هفتم توسعه در جریان است.

وی به یک مانع بیرونی و یک مانع درونی در مسیر تحقق استقلال دانشگاه‌ها اشاره کرد و بیان داشت: مانع بیرونی این است که عده‌ای وقتی صحبت از استقلال اداری مالی دانشگاه‌ها می‌شود، آن را استقلال از حاکمیت تلقی می‌کنند و به شدت موضع می‌گیرند که مگر می‌شود دانشگاه مستقل از حاکمیت باشد. در حالی که همه ما می‌دانیم که در قانون برنامه و در آنچه که طراحان این موضوع دنبال می‌کنند، استقلال از حاکمیت مطرح نیست ولی خوب این دیدگاه بیرونی از نظر ذهنی یک نوع مانع ایجاد می‌کند. مانع دوم که مانع درونی است و مفروضات گروه اول را تقویت کرده، این است که آیا دانشگاه تهران در چرخه حیات و سیر تحولات و تکامل خود توانسته خود را اثبات نماید و ذی‌نفعان بیرونی را متقاعد نماید که اگر استقلال پیدا کند از بلوغ کافی برای ایفای نقش برخوردار است.

رئیس دانشگاه تهران در بخش دوم سخنان خود با اشاره به ناآرامی‌ها و تجمع‌های اخیر در دانشگاه تهران، بیان کرد: فرض اصلی و اساسی ما این است که دانشگاه تهران جای بحث و نقد و نظر است و رهبر عزیزمان نیز این افق روشن را برای ما ایجاد کرده است که دانشگاه اگر جای نقد نباشد، کارایی لازم را نخواهد داشت. شورای عالی انقلاب فرهنگی زیرساخت‌های قانونی خوبی را برای نقد در محیط علمی فراهم کرده است، هم کرسی‌های آزاداندیشی و هم مشوق‌هایی که برای این حوزه فراهم شده است. رئیس‌جمهوری هم در صحبت‌های اخیر خود به این امر اشاره داشته و تاکید می‌کنند که وزرا همواره پاسخگو باشند.

وی با اشاره به برخی شعارها تصریح کرد: برخی اصلاً حاضر نیستند در فضاهای قانونی و با مدارا به اعلام نقد و بیان اعتراض خود بپردازند و گاهی فضا را تند و هیجانی می‌کنند. البته تلاش‌مان این است که با ابزارهای انضباطی داخل دانشگاه به برخورد با این دانشجویان بپردازیم و از دخالت‌های بیرونی جلوگیری کنیم اما خوب در جریان ناآرامی‌ها تعدادی از دانشجویان در خیابان‌های اطراف دانشگاه و یا در اغتشاشات خیابانی دستگیر شده‌اند.

رئیس دانشگاه تهران درباره اقدامات دانشگاه برای آزادی دانشجویان نیز گفت: اولین دانشجویان دانشگاه تهران در روز چهارشنبه 30 شهریور ماه یعنی پس از آنکه چند روز از برگزاری تجمعات در دانشگاه می‌گذشت، از سوی یک مرجع مسئول دستگیر شدند.

وی افزود: بر اساس پیگیری که از بالاترین مقام مسئول آن مرجع داشتم، درخواست آزادی دانشجویان را مطرح کردم ولی پاسخ روشنی دریافت نشد. تا اینکه درخواست کردم زمینه حضور بنده در محل نگهداری دانشجویان را فراهم آورند. در پی این درخواست و به حرمت دانشگاه، گفتند دانشجویان را به دفتر بنده منتقل می‌کنند. ساعت یک بامداد پنج‌شنبه 31 شهریور ماه، 14 دانشجو را به دفتر آوردند. تا ساعت 4 صبح با آنها گفتگو می‌کردم. در نهایت نظر مرجع مسئول این شد که این دانشجویان به خانواده‌هایشان سپرده شوند.

مقیمی افزود: مراجع دستگیرکننده در پی پیگیری‌ها می‌گویند از برخی دانشجویان دستگیرشده اطلاعاتی دارند که فعلاً قابل طرح نیست. می‌گویند اگر این اطلاعات را بازگو کنیم، خودتان دنبال آزادی برخی از آنها را نمی‌گیرید.